Alhambra zasłużenie znajduje się na szczycie list z najważniejszymi zabytkami Hiszpanii. Położony w sercu Andaluzji XIV-wieczny kompleks pałacowo-ogrodowy, oferujący zapierający dech w piersiach widok na Grenadę, to obowiązkowy punkt w programie podróży po Hiszpanii. Nie możesz go pominąć bądź przegapić.
W 2014 roku Alhambrę odwiedziło 2,4 miliona gości, co uczyniło to miejsce najpopularniejszym celem turystycznym w Hiszpanii. Ten mauretański skarb Grenady wyprzedził nawet słynną katedrę Sagrada Família w Barcelonie. Zobaczmy dlaczego Alhambra zasłużyła na tak wysokie miejsce w rankingu.
Miejsce jak z "Tysiąca i jednej nocy"
Niektórzy pomyślą "przecież widziałem już inne zamki mauretańskie, co też może być wyjątkowego w Alhambrze czego nie mają inne arabskie zabytki?". Dopóki nie zobaczysz Alhambry, nie zrozumiesz na czym polega fenomen tego historycznego miejsca.
To jedno z najważniejszych zabytków arabskiego budownictwa w Europie, niegdyś siedziba emiratów Grenady, twierdza mauretańskich kalifów. Alhambra to przynajmniej 4,5 godziny zwiedzania. Przenosisz się w tym czasie do zupełnie innego świata. Przed twymi oczami pojawią się miejsca jak z "Tysiąca i jednej nocy",
Krótka historia Alhambry
Naukowcy i historycy nie są zgodni co do dokładnej daty powstania Alhambry. Najstarsze zapisy sięgają IX wieku. Wtedy to obiekt był traktowany wyłącznie jako twierdza wojskowa. Dopiero w XIII wieku dynastia Nasrydów rozpoczęła rozbudowę Alhambry. Rodzina królewska zamieszkała w pięknym pałacu. Dopiero w 1492 roku podczas rekonkwisty ta twierdza mauretańska została zdobyta i przejęta przez Królów Katolickich. Setki lat burzliwej historii odcisnęły piętno na murach Alhambry. Twierdza jednak przetrwała jako świadek dziejów tych ziem. Stawiła czoło trudnym czasom wojny.
Pałac był przebudowywany kilkakrotnie. Po długim okresie stagnacji, trwającej około 100 lat, w 1870 roku Alhambra została uznana za zabytek narodowy. Wtedy też rozpoczęto prace renowacyjne. Wielokrotne pożary spowodowały niepowetowane straty. Utracono wiele oryginalnych elementów budowli. Archeolodzy i zespół konserwatorski pracują nieustannie nad pieczołowitym odtworzeniem murów i obiektów pałacowych. Studiują historię Andaluzji i burzliwe dzieje Grenady, aby Alhambrę odbudować z zachowaniem jej pierwotnego stylu.
W 1984 Alhambra została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Część pierwsza: Pałac Nasrydów
Z zewnątrz Alhambra może nie być dla zwiedzająych tak rozpoznawalna jak inne słynne budowle na świecie, na przykład Taj Mahal w Indiach. Ujawnia swój prawdziwy urok dopiero gdy przekroczymy jej mury. Jej magia tkwi wewnątrz. Ciekawostką jest to, że wiele elementów architektury w Taj Mahal zostało odwzorowanych, skopiowanych właśnie z Alhambry.
Mauretańskie łuki, zieleń, tysiące kwiatów, witraże, marmurowe podłogi, mityczne posągi, fontanny, dziedzińce okolone cienistymi kolumnadami, wodotryski, rezydencje, ogródki z płynącą wodą, ornamenty przedstawiające wersety Koranu - to wszystko tworzy niepowtarzalny klimat i nastrój. Gdy spacerujemy po starożytnej rezydencji królewskiej czuć atmosferę minionych epok, niesamowitą mozaikę kultur.
Część druga: Alcazaba
Jednym z najważniejszych zabytków Alhambry jest Alcazaba. Warowna twierdza pochodzi z IX wieku. Stanowi najstarszą zachowaną budowlę mauretańską na terenie Grenady. W czasach panowania Nasrydów została rozbudowana. W XIV wieku stanęły dwie charakterystyczne wieże, strzegące wjazdu na teren twierdzy. Alcazaba przez długi czas była wykorzystywana przede wszystkim do celów wojskowych, potem jako królewska rezydencja i więzienie.
Alcazaba pozostaje jednym z najlepszych punktów widokowych na terenie miasta. Ze znajdującej się w jej obrębie Torre de la Vela rozciąga się wspaniały widok na Alhambrę, Grenadę i pasmo gór Sierra Nevada.
Część trzecia: pałac Karola V
Znajduje się pomiędzy Alcazaba a pałacem Nasrydów. Powstał znacznie później bo w XVI wieku już za czasów Królów Katolickich. Miał być symbolem zwycięstwa nad dynastią arabską. Pałac zbudowany jest na planie kwadratu, w środku znajduje się patio otoczone kolumnadą w stylu jońskim i doryckim. Struktura budynku, jak na owe czasy, była bardzo modernistyczna.
Obecnie pałac mieści w swoich murach Muzeum Sztuk Pięknych i Muzeum Alhambra. Obywają się tu także wystawy czasowe, koncerty w ramach projektu Granada Music oraz festiwale tańca. Warto zobaczyć imponujące pałacowe wnętrze.
Część czwarta: Generalife
Z pałacu trafiamy do zielonej oazy. Jeśli macie jakieś wyobrażenie Raju, to prawdopodobnie wygląda on jak Generalife w Alhambrze. Ogrody i pałac letni emiratów Grenady to prawdziwa rozkosz dla oczu.
Generalife jest jednym z najstarszych zachowanych ogrodów mauretańskich. Kompleks pałacowo-ogrody powstał za panowania Muhammada III, w latach 1302-1309. Orientalną oazę zieleni założono wzdłuż wąskiego, długiego basenu. Otaczają go dywany kwiatowe, krzyżujące się fontanny, kolumnady.
Nazwa Generalife pochodzi z arabskiego Jannat al-'Arif i oznacza Ogrody Najwyższego Architekta lub Ogrody Rajskich Rozkoszy. Widząc ten przepiękny ogród mauretański ma się tylko jedno pragnienie - kupić kilka hektarów ziemi i zatrudnić dobrego ogrodnika, aby stworzyć sobie swój własny raj.
Pozostałe skarby Alhambry
Na wzgórzu Alhambra można wyraźnie oddzielić cztery kompleksy: Pałac Nasrydów, ogrody pałacowe Generalife, Alcazabę oraz pałac Karola V. Opisałam je powyżej. Ten podział ma ułatwić i w jakiś sposób zorganizować zwiedzanie potężnego kompleksu ogrodowo-pałacowego.
Jednak każdy z czterech kompleksów posiada oddzielne ścieżki, rzeźby, zabytkowe fontanny, zaułki, mające swoje historie, legendy i symbolikę. Nie sposób jednak opisać każdy detal z osobna. Dlatego przy wejściu do Alhambra należy zaopatrzyć się w mapę, która pozwoli nam trafić do wszystkich najciekawszych punktów wycieczki i wskaże te warte naszej uwagi ("must-sees").
Wyznacz swój własny szlak
Jednym z moich ulubionych zakątków Alhambry jest Ogród Wodny w Generalife. Wchodząc po starożytnych schodach z dwóch stron słychać szum wody, która spływa po kamiennych rynnach. Podczas letniego skwaru aleja drzew, tworząca swoisty parasol nad schodami, daje cień i wytchnienie. Zakątek ten zaprojektowany jest tak, aby zaspokoić potrzeby sułtana. Do dzisiaj system rynien i basenów wkomponowany w ogród tak, aby wydobyć jego piękno i jednocześnie orzeźwić spacerujące tu osoby, zachwyca pomysłowością.
Bilety, bilety, bilety
Bilety do Alhambry należy rezerwować z dużym wyprzedzeniem. Polecam rezerwację na kilka tygodni przed planowaną wizytą (możliwy jest zakup nawet z rocznym wyprzedzeniem). Wtedy mamy możliwość wyboru konkretnego dnia i godziny. Bilet jest ważny tylko na ten dzień, na który został kupiony. Wejście do obszarów dla zwiedzających jest limitowane do określonego czasu i rodzaju zakupionego biletu (są trzy rodzaje biletów: dzienny bilet, bilet do ogrodów i wieczorny lub nocny). Trzeba pamiętać, że Alhambra to ogromny obszar. Wizyta może zając nam cały dzień.
Zwiedzanie Alhambry jest utrudnione w sezonie letnim. Z powodu ogromnych tłumów warto przybyć wcześniej, nawet jeśli mamy już kupione bilety online lub dokonaliśmy rezerwacji telefonicznie.Więcej informacji na temat zakupu biletów znajdziesz tutaj.
Latem najlepiej rezerwować bilety na zwiedzanie poranne. Po południu temperatury (sięgające nawet 40 stopni) mogą być bardzo męczące i zwiedzanie jest wtedy utrudnione. Dotyczy to przede wszystkim lipca i sierpnia. W pozostałych miesiącach temperatury nie są już tak ekstremalne.
Podstawowy bilet do Alhambry kosztuje około 15€. Warto sprawdzić na stronach internetowych ponieważ są różne opcje zwiedzania, za wejścia do niektórych obiektów płaci się dodatkowo. Są ulgi dla rencistów i wycieczek zorganizowanych, a dzieci do lat 8 oraz niepełnosprawni wchodzą za darmo.
Godziny otwarcia i harmonogram wizyty
Poranne zwiedzanie odbywa się w godz. 8-14, wejścia popołudniowe w godz.14 -20.
Kasy otwierane są przed godziną 8 rano, a zamykane o godz. 19. Najlepiej przed główną bramą wejściową być przed czasem wyznaczonym na bilecie. Aby przejść pieszo od wejścia do pałaców potrzebujesz około 10-15 minut. Wejścia do pałacu Nasrydów zaplanowane są co pół godziny.
Trudno sprecyzować ile czasu potrzebujemy na zwiedzenie Alhambry. Mówi się, że absolutne minimum to cztery godziny. Są jednak tacy, którzy potrzebują całego dnia lub nawet dwóch dni ponieważ zatrzymują się przy każdym zaułku, przysiadają na każdej ławeczce robiąc tysiące zdjęć. Wszystko zależy od naszych oczekiwań i preferencji.
Inne porady przed (i po) wizycie
Jeśli czekacie na wejście do Alhambra, a już porządnie zgłodnieliście, możecie zajrzeć do kawiarni, która znajduje się przy bramie głównej. Oferuje przekąski, szybkie dania oraz kawę i napoje chłodzące.
Koniecznie musicie zajść do sklepu z pamiątkami. Można kupić książki na temat historii Alhambry, Grenady jak i różne souveniry z pobytu w tym legendarnym miejscu. Obok sklepu znajdują się kasy.
Jak tam się dostać?
Dojazd do Alhambry jest dość prosty z dowolnego miejsca Grenady. Samochodem dojedziemy na parking usytuowany niemal pod samym wejściem do Alhambry. Można też wybrać opcję dojazdu autobusem (C3) z centrum Grenady . Zabierze pasażerów aż pod samo wejście do kompleksu pałacowo-ogrodowego i zatrzyma się przy samej kasie. Dla niecierpliwych jest opcja zamówienia taksówki, a dla lubiących piesze wycieczki można spokojnie trasę z Grenady na wzgórze Alhambry pokonać pieszo.
Inne warte uwagi miejsca
Położone u podnóży wzgórza dzielnice takie jak Sacromonte czy Al Albaicín oferują niesamowite widoki na Alhambrę z dołu. Każda uliczka ma swój niepowtarzalny urok i klimat. Warto zajść do lokalnej knajpki i spróbować lokalnych przysmaków.
Pamiętajcie, że Grenada jest jednym z niewielu miast w Hiszpanii, które wciąż serwuje bezpłatne tapas do każdego drinka i piwa (nie każdy bar zachowuje tę tradycję, ale jednak większość). Musisz zajrzeć do najlepszych tapas-barów w Grenadzie po zakończeniu wizyty w Alhambrze.
Zapraszam do zwiedzania jednego z najwspanialszych zabytków Europy. Nie zapomnij przed wizytą w Alhambra naładować swojego aparatu!